بررسی ظرفیت ‎آنتی‎اکسیدانی و محتوای ‎فنولیک عصاره اتانولی پوست، دانه و آب انار

سابقه و هدف : بخش های مختلف انار شامل پوست، دانه، گل و آب انار دارای ترکیبات با ارزشی با خواص آنتی اکسیدانی، ضد میکروبی و ضد التهابی هستند. در مطالعه حاضر فعالیت آنتی‎اکسیدانی و محتوای‎فنولیک پوست، آب و دانه سه گونه انار مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ­ها: عصاره اتانولی پوست، دانه و آب انار سه گونه انار از نطنز، شهرضا و دورک تهیه و ازآزمونهایbeta-carotene bleaching و فولین‎سیوکالتو به برای تعیین ظرفیت‎آنتی‎اکسیدانی و محتوای‎فنولیک، فلاونوئید و فلاونول استفاده شد. یافته ­ها: ظرفیت‎آنتی‎اکسیدانی عصاره پوست، دانه و آب انار بترتیب در محدوده 45 تا 58%، 26 تا 54% و 9 تا 10% بود. از میان سه گونه، عصاره پوست انار دورک با 58% بالاترین میزان ظرفیت‎آنتی‎اکسیدانی را داشت. محتوای‎فنولیک سه گونه در محدوده 12/4 (آب انار دورک)تا 413 (پوست انار دورک)میلی‎گرم‎اسید‎گالیک بر گرم بود. محتوای‎فنولیک پوست انار نطنز، شهرضا و دورک بترتیب 3/81 و 11/59، 4/94 و 22/84، 5/65 و 33/3 برابر بیشتر از محتوای‎فنولیک دانه و آب انار بود. مقادیر فلاونوئید از 54 تا 1/8 میلی‎گرم برحسب روتین متغیر بود. بالاترین میزان فلاونول در پوست انار دورک با 45میلی‎گرم برحسب روتین و کمترین میزان با مقدار 1/5 میلی‎گرم برحسب روتین برای آب انار شهرضا و نطنز مشاهده شد. پوست انار به طور معنی‎داری ظرفیت‎آنتی‎اکسیدانی و محتوای‎فنولیک بالاتری نسبت به سایر اجزا داشت. میان ظرفیت‎آنتی‎اکسیدانی هر سه انار و محتوای‎فنولیک همبستگی مثبت بود. نتیجه‎گیری: نتایج مطالعه نشان داد که آب انار ظرفیت‎آنتی‎اکسیدانی و محتوای‎فنولیک کمتری نسبت به پوست و دانه دارد. انار دورک در مقایسه با انار نطنز و شهرضا بالاترین ظرفیت‎آنتی‎اکسیدانی و محتوای‎فنولیک را دارد. بنابراین می‎توان انار را به عنوان نگهدارنده طبیعی معرفی کرد.